una cucina: ΨΩΜΙ

una cucina

Καλωσορίσατε στην κουζίνα μας!!
Εδώ, οι μυρωδιές, τα αρώματα, οι δοκιμές, οι εικόνες, οι προσδοκίες, ανταμώνουν αρμονικά και μας οδηγούν σε παράδεισο γευστικών ηδονών!
Δείτε και μόνοι σας ;)

food n' eros
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΨΩΜΙ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΨΩΜΙ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων


ΥΛΙΚΑ
(για 2 λαγάνες) :

2 κούπες χλιαρό  νερό

0,5 κτΣ ζάχαρη

2 κτΣ ταχίνι 

1 κτΣ ελαιόλαδο

1 κτγ αλάτι

1 φακελάκι ξηρή μαγιά 

5 κούπες αλεύρι ( 3 κούπες δυνατό και 2 γοχ )

Επάλειψη

2 κτΣ ζάχαρη

2-3 κτΣ νερό

μπόλικο σουσάμι και μαυροκούκι


ΕΠΙ ΤΩ ΕΡΓΩ

Βάζουμε στον κάδο του μίξερ ή σε μια λεκάνη: το χλιαρό νερό, τη ζάχαρη, την ξηρή μαγιά και ανακατεύουμε για να διαλυθούν και αφήνουμε το διάλυμα να αφρίσει. 

Προσθέτουμε το ταχίνι και το ελαιόλαδο και ανακατεύουμε να διαλυθεί το ταχίνι. 

Ρίχνουμε το αλεύρι και το αλάτι και ζυμώνουμε μέχρι να πάρουμε μια ελαστική ζύμη. 

Αν κολλάει δεν πειράζει!!!!!!

Καλύπτουμε το σκεύος με μεμβράνη και αφήνουμε τη ζύμη 1 ώρα να ανέβει. 

Όταν είναι έτοιμη ανάβουμε το φούρνο στους 200 βαθμούς στις αντιστάσεις πάνω κάτω. 

Χωρίζουμε τη ζύμη σε δύο μέρη σε αλευρωμένη επιφάνεια.

Παίρνουμε το σκεύος και το καπάκι της γάστρας ή δυο ταψάκια και τα στρώνουμε με λαδόκολλα.

Λαδώνουμε τα χέρια μας και απλώνουμε το ζυμάρι πάνω στη λαδόκολλα, μέχρι να πάρει το γνωστό οβάλ σχήμα. 

Αφήνουμε να ανέβουν λίγη ώρα.

Φτιάχνουμε το ζαχαρόνερο με τα υλικά της επάλειψης και περνάμε την επιφάνεια της λαγάνας με ένα πινέλο σιλικόνης. 

Πασπαλίζουμε με μπόλικο σουσάμι και με μαυροκούκι και με τα δάκτυλά μας κάνουμε πιέζουμε για να σχηματίσουμε τα χαρακτηριστικά βαθουλώματα και να μην ανοίξει η λαγάνα στο ψήσιμο.

Ψήνουμε για 30 λεπτά στη μεσαία σχάρα. 

Τρώγεται  αμέσως, τραγανή, ζεστή, μυρωδάτη και απολαυστική !!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Καλή Σαρακοστή 




Πόσες φορές δεν σας έχει τύχει να αναζητήσετε κάτι που να σας κόψει την πείνα, αλλά να μην είναι υπερβολικό σε μέγεθος και σε γεύση ;
Ε, λοιπόν αυτά τα μικρά τρυφερά ψωμάκια είναι η λύση στο "πρόβλημά" σας ;)
Με εξαιρετική γεύση, μετατρέπονται στο λεπτό σε γλυκά, σε αλμυρά ή σε σκέτα σνακς.
Θα τα λατρέψετε!!!

Πάμε να τα φτιάξουμε

ΥΛΙΚΑ
2 κούπες ( 306 gr) ΑΛΕΥΡΙ (δυνατό) για τσουρέκια ή για ψωμί
3/4 κούπας ( 115 gr) ΑΛΕΥΡΙ για όλες τις χρήσεις
1 πακέτο (7 γραμ) ξερή ΜΑΓΙΑ*
2 κτΣ (28 γραμ) ζάχαρη
1 κτγ (10 γραμ) ΑΛΑΤΙ
2 κτΣ (28 γραμ) ΒΟΥΤΥΡΟ μαλακό ή σπορέλαιο
1 ΑΥΓΟ ελαφρά χτυπημένο
200 ml ζεστό ΓΑΛΑ - όχι καυτό

ΕΠΙ ΤΩ ΕΡΓΩ
Ζεσταίνουμε το γάλα (~40 °C).
Στη λεκάνη του μίξερ, κοσκινίζουμε όλο το αλεύρι και προσθέτουμε, τη ζάχαρη, τη μαγιά και το αλάτι και αναμειγνύουμε με το γάντζο σε χαμηλή ταχύτητα.
Προσθέτουμε το χλιαρό γάλα, το μαλακό βούτυρο (μαργαρίνη ή σπορέλαιο) και το χτυπημένο αυγό.
Ανεβάζουμε την ταχύτητα του γάντζου στη μέγιστη επιτρεπόμενη και ζυμώνουμε το μείγμα για 2 λεπτά.
Μεταφέρουμε το ζυμάρι σε ελαφρά αλευρωμένη επιφάνεια και αρχίζουμε και δουλεύουμε τη ζύμη με το χέρι, ζυμώνοντας και αναδιπλώνοντας την.
Μετράμε συνολικά 100 αναδιπλώσεις και είναι έτοιμη!!!
Σκεπάζουμε τη ζύμη με μεμβράνη την αφήνουμε για 10 λεπτά.
Βάζουμε σε ένα ταψάκι ένα κομμάτι λαδόκολλα
Χωρίζουμε τη ζύμη σε 3 μπάλες και κάθε μπάλα σε 6 μικρότερες. Συνολικά 18 μέρη.


Τα πλάθουμε ελαφρά με τα χέρια μας και τα βάζουμε σε τριάδες στο ταψί πάνω στη λαδόκολλα


Καλύπτουμε το ταψί με μεμβράνη, σκεπάζουμε με κάνα δυο πετσέτες και τα αφήνουμε να φουσκώσουν για 45 λεπτά.

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 190 °C στις αντιστάσεις πάνω κάτω

Πασπαλίζουμε με σουσάμι ή παπαρουνόσπορο ή τα αφήνουμε ως έχουν.

Ψήνουμε για 20 λεπτά


Μόλις είναι έτοιμα τα βγάζουμε και τα αναποδογυρίζουμε σε σχάρα να κρυώσουν χωρίς να ιδρώσουν


Τρώγονται σκέτα, με τυριά, αλλαντικά, μαρμελάδα, μέλι ή ότι άλλο σας αρέσει!!

*Η μαγιά που χρησιμοποιώ στις ζύμες μου είναι σε πράσινο φακελάκι και προέρχεται από το γνωστό γερμανικό σούπερ μάρκετ, σε συσκευασία 6 τεμ και είναι ACTIVE. Που σημαίνει ότι δεν είναι απαραίτητη η προεργασία ενεργοποίησης σε χλιαρό νερό κλπ. Το γράφει στο φακελάκι στο πίσω μέρος. Την αναμειγνύουμε με το αλεύρι και τα άλλα υλικά ως έχει!!!




Από τις πιο συγκλονιστικές μυρωδιές σε μια σπιτική κουζίνα, είναι κατά τη γνώμη μου η μυρωδιά του καλοψημένου ψωμιού!!

Προσπαθώ να ζυμώνω ψωμί όσο πιο συχνά μπορώ, προκειμένου να αποφύγω τα διάφορα "λάστιχα" της αγοράς.

Αυτό είναι ένα εύκολο, γρήγορο, άκρως γευστικό και απολαυστικό ψωμάκι με αλεύρι 2 τύπων, που θα "καλύψει" ευχάριστα όλες σας τις αισθήσεις  :)

Πάμε να το φτιάξουμε!

ΥΛΙΚΑ
4 κούπες αλεύρι (2 χωριάτικο + 2 για όλες τις χρήσεις)
1 1/3 νερό χλιαρό
3 κτΣ ελαιόλαδο
2 κτΣ ζάχαρη
1 φακελάκι μαγιά ξερή
1-2 κτγ αλάτι
λίγο γλυκάνισο

σουσάμι - μαυροκούκι

ΕΠΙ ΤΩ ΕΡΓΩ


Βάζουμε στον κάδο του μίξερ τα υγρά (νερό, λάδι), τη ζάχαρη, το αλάτι και τον γλυκάνισο.
Στη συνέχεια τους 2 τύπους από το αλεύρι κοσκινισμένο
Στο τέλος ρίχνουμε τη μαγιά

Δουλεύουμε το μείγμα με τους γάντζους σε χαμηλή ταχύτητα για 10 λεπτά μέχρι να πάρουμε μια ζύμη τρυφερή.
Την αλείφουμε με λίγο ελαιόλαδο και την τοποθετούμε μέσα σε ένα τάπερ.
Τη σκεπάζουμε με πλαστική μεμβράνη και από πάνω κλείνουμε το καπάκι.
Την αφήνουμε να φουσκώσει και να διπλασιαστεί σε όγκο (1 ώρα περίπου)


Τοποθετούμε μέσα στο φούρνο ένα σκεύος με νερό, και προθερμαίνουμε στους 170 βαθμούς.

Πιέζουμε τη ζύμη να ξεφουσκώσει και τη ζυμώνουμε σε ξύλινη επιφάνεια για 5 λεπτά
Αλείφουμε με ελαιόλαδο ή αλεύρι μια φόρμα και τοποθετούμε μέσα τη ζύμη.
Αλείφουμε με την επιφάνειά της με λίγο νερό και σκορπίζουμε επάνω το σουσάμι
Τη σκεπάζουμε με μεμβράνη και την αφήνουμε να "ανεβεί" (~20 λεπτά)

Φουρνίζουμε για 40 λεπτά περίπου.


Όταν είναι έτοιμο, ξεφουρνίζουμε, βουρτσίζουμε την επιφάνεια με ένα πινέλο λίγο νερό να γυαλίσει, ξεφορμάρουμε και το αφήνουμε πάνω σε σχάρα να κρυώσει.

Η συνέχεια δική σας!!!

TIP: Το ψωμάκι διατηρείται για μέρες, αν το τυλίξουμε με μια καθαρή βαμβακερή πετσέτα ;)
~*~




Το ζύμωμα του ψωμιού και των παξιμαδιών, το έχω βιώσει σε κάθε του λεπτομέρεια από τα παιδικά μου χρόνια στη Σάμο.
Προζύμι, κοσκίνισμα, ζύμωμα, "ανέβασμα" και τέλος μεταφορά και ψήσιμο στον ξυλόφουρνο της γειτονιάς.
Το κρεβάτι μου στο πατρικό μου στα Κουμέικα, έπιανε σχεδόν όλο τον τοίχο στην αριστερή πλευρά της κουζίνας.
Πολλές φορές τα Σαββατιάτικα πρωινά ξυπνούσα από το θόρυβο που έκαναν οι σφιχτές μπουνιές των χεριών της μάνας μου καθώς βούλιαζαν και ανασήκωναν το ζυμάρι στην πήλινη λεκάνη.
Μετά, όταν είχε πιει και το τελευταίο λαδάκι, έπλαθε καρβέλια και φρατζόλες, πασπάλιζε με σουσάμι και μαυροκούκι, τα σκέπαζε με καθαρές άσπρες πετσέτες, ανασήκωνε τα σκεπάσματα του κρεβατιού μου και τα έβαζε από κάτω για να "ανέβουν".
Όσο και να προσπάθησα όλα αυτά τα χρόνια να αντιγράψω τη διαδικασία, πάντα κάτι έλειπε στη γεύση.
Ίσως οι μνήμες που κουβαλούσαν εκείνες οι ζύμες...
~*~
Εδώ, έχουμε να κάνουμε με μια διαδικασία, που προσωπικά μου προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον από την αρχή, ενθουσιασμό στην εξελικτική της πορεία, και χαρά υπέρμετρη, για το τελικό αποτέλεσμα!!!


Το κεφίρ με τη μορφή "σπόρων" έπεσε στα χέρια μου τέλη Αυγούστου του '13.
Είχα ακούσει πολλά και είχα διαβάσει ακόμα περισσότερα, που δεν έβλεπα την ώρα να ξεκινήσω τη δική μου καλλιέργεια.
Όταν κάποια στιγμή στην πορεία διάβασα για το "προζύμι από κεφίρ", ενθουσιάστηκα.
Έβαλα αμέσως το σχέδιο σε εφαρμογή και το τελικό αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό!!

Πάμε να ζυμώσουμε λοιπόν!!

ΥΛΙΚΑ
για το προζύμι
1 κούπα -225 ml- κεφίρ (+2 κτΣ για το ανάπιασμα)
1 κούπα -225 ml- αλεύρι (+2 κτΣ για το ανάπιασμα)

για το ψωμί
5 κούπες αλεύρι {χρησιμοποίησα μείγμα: 1 κούπα ολικής, 3 κούπες σκληρό (λευκό & κίτρινο) και 1 κούπα καλαμποκένιο}
1+1/3 κούπες νερό χλιαρό
3 κτΣ ελαιόλαδο
2 κτΣ ζάχαρη
1 κτγ αλάτι

Γάστρα με καπάκι

ΕΠΙ ΤΩ ΕΡΓΩ
Το κεφίρ μου το καλλιεργώ εκτός ψυγείου. Έτσι η θερμοκρασία του είναι πάντα ίδια με αυτή του δωματίου.
Σε ένα πλαστικό τάπερ, ανακατεύουμε 1 κούπα σουρωμένο κεφίρ (το υγρό) με 1 κούπα αλεύρι, έτσι που να πάρουμε έναν πηχτό χυλό.

Μετά από το πέρας 24 ωρών, έχουν σχηματισθεί πολλές φουσκάλες - "στόματα" στο προζύμι μας.
Ήρθε η ώρα να το "ταΐσουμε".
Προσθέτουμε 2 κτΣ κεφίρ και 2 κτΣ αλεύρι και ανακατεύουμε το μείγμα.
Κλείνουμε το καπάκι και το αφήνουμε να σταθεί άλλο ένα 24ωρο.
Ανοίγουμε το καπάκι και βρισκόμαστε μπροστά στη θέα ενός πολύ "ζωηρού" προζυμιού που κουνιέται και λυγιέται σπάζοντας τις φουσκάλες του ενώ ταυτόχρονα σχηματίζει άλλες..!

Έ, είναι η ώρα του!!!

Σε μια μεγάλη λεκάνη  κοσκινίζουμε το αλεύρι. Κάνουμε στη μέση λακκούβα και ρίχνουμε μέσα το προζύμι και το ελαιόλαδο.
Διαλύουμε το αλάτι και τη ζάχαρη στο νερό και το ρίχνουμε σταδιακά στη λεκάνη καθώς ζυμώνουμε.
Ζυμώνουμε καλά, 10 με 15 λεπτά, ώσπου να μαζευτεί όλη η ζύμη σε μια μπάλα στη μέση της λεκάνης και να είναι μέτρια μαλακιά και εύπλαστη.
Κόβουμε ένα κομμάτι στο μέγεθος ενός μέτριου πορτοκαλιού, το βάζουμε σε ένα πλαστικό σακουλάκι τροφίμων και το φυλάμε στο ψυγείο για το επόμενο ζύμωμα*.
Σκεπάζουμε καλά τη λεκάνη και αφήνουμε τη ζύμη να διπλασιαστεί, για 2 ώρες περίπου.
Στρώνουμε λαδόκολλα στη γάστρα και ακουμπάμε το φουσκωμένο ζυμάρι.
Τη σκεπάζουμε με το καπάκι της και την αφήνουμε για 30΄.
Προθερμαίνουμε το φούρνο (αντιστάσεις πάνω κάτω) στους  στους 175ο
Ραντίζουμε το ανεβασμένο ζυμάρι με λίγο νερό και το πασπαλίζουμε με σουσάμι και μαυροκούκι.
Ψήνουμε στην κάτω κάτω σχάρα, για περίπου 1 ώρα.
Ανοίγουμε τη γάστρα και το αφήνουμε άλλα 5' (αν απαιτείται) να ροδίσει.

Η απόλαυση είναι όλη δική σας !!!



Πολλές σχετικές δημοσιεύσεις θα βρείτε και στο blog "μικρή κουζίνα" της Κικής Ξανθάκη.

TIP: Όταν αποφασίσετε να ξαναζυμώσετε, βγάλτε το σακουλάκι από το ψυγείο, αφήστε το προζύμι να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου, αραιώστε το σε λίγη ποσότητα κεφίρ και επαναλάβετε τη διαδικασία ταΐσματος για 2-3 24ωρα. Το καινούριο προζύμι είναι έτοιμο για νέες περιπέτειες!

 



Τελικά ζω βρεεεε :) Απλά τρέχω με τόσα πολλά αυτόν τον καιρό, που δεν βρίσκω χρόνο να φωτογραφίσω, να γράψω και να ανεβάζω συνταγή στο ¨κουζινάκι μας¨...
Η αλήθεια είναι πως μαγειρεύω περισσότερο από ποτέ! Και μάλιστα για καλό σκοπό. Κάποια στιγμή θα σας εξηγήσω εκτενέστερα σε τι αναφέρομαι.




Η μητέρα μου σε νεαρή ηλικία, έφυγε από το χωριό και ήρθε στην Αθήνα για να μάθει ράψιμο. Έπιασε δουλειά σε έναν ονομαστό οίκο ραπτικής (της κυρίας Έλλης) στο Κολωνάκι, με πελατεία από το high society της πρωτεύουσας. Έγινε σπουδαία μοδίστρα!!
Ο σύζυγος της κυρίας Έλλης ήταν γνωστός ηθοποιός και θεατρικός συγγραφέας.
Όταν μετά από λίγα χρόνια επέστρεψε η μητέρα μου στο νησί, παντρεύτηκε και άνοιξε το δικό της ραφτάδικο. Εκεί έμαθαν ράψιμο και όλα τα κορίτσια του χωριού. Κάποιο καλοκαίρι ήρθαν και η κυρία Έλλη με τον άντρα της για διακοπές στο Μπάλο. Στην παραλία τότε βέβαια δεν υπήρχαν υποδομές για σίτιση και εστίαση. Υπήρχαν πολλές αποθήκες που χρησίμευσαν κάποια εποχή για το εμπόριο των κρεμμυδιών του λαδιού και των κάρβουνων της περιοχής και οι οποίες με ένα άσπρισμα, 5-6 ράντσα, 1 πετρογκάζ και 1 φανάρι μετατρέπονταν σε παραθεριστικές κατοικίες. Εκεί έμειναν λοιπόν κι αυτοί και το κατά-ευχαριστήθηκαν!!
Εντυπωσιάστηκαν από τον πλούτο της θάλασσας σε ψάρια όστρακα χταπόδια αχινούς! Χόρτασαν με γεμιστούς κολοκυθοανθούς φασολάκια και μπάμιες απ τα περβόλια. Γοητεύτηκαν από τα σύκα και τα σταφύλια από τα «Αλώνια». Ενθουσιάστηκαν με το ζυμωτό ψωμί, τις τηγανίτες και τα ντόπια παξιμάδια!!!
Σεπτέμβρη μήνα έφτασε και το τηλεγράφημα στο σπίτι : «ΠΕΙΝΑΜΕ, ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΑΞΙΜΑΔΙΑ ΕΛΛΗ – ΝΟΤΗΣ»
Η εκπληκτική τους γεύση δεν άφησε ποτέ, κανέναν ασυγκίνητο!!! Τότε βέβαια, έκρυβε μέσα της όλο τον κόπο, τη δυσκολία παραγωγής των πρώτων υλών, αλλά και την αγνότητά τους: Να οργώσεις, να σπείρεις, να θερίσεις, να αλωνίσεις, να αλέσεις, να κοσκινίσεις, να ζυμώσεις, να φουρνίσεις, να παξιμαδιάσεις. Ο φούρνος της Καλμούκαινας, άναβε κάθε μέρα! Μοσχομύριζε όλη η γειτονιά.

Ακόμα και σήμερα όμως που οι πρώτες ύλες κρύβουν μέσα τους τον κόπο άλλων και η αγνότητά τους κάποιες φορές αμφισβητείται, τα σαμιώτικα παξιμάδια συνεχίζουν να συναρπάζουν!!!
Η συνταγή που ακολουθεί είναι της μητέρας μου. Έβαλα όμως κι εγώ λίγο το χεράκι μου : οι φωτό είναι δικές μου :))) (gvarvakis)




Συνταγή αφιέρωμα είναι τούτη η σημερινή!! Οι περισσότεροι (ες) αν όχι όλοι εδώ πέρα, γνωρίζετε για το υπέροχο βιβλίο της Αγγελικής Ξανθάκη, της δικής μας Κικής «μικρή κουζίνα – ψωμιά & ζύμες», που παρεμπιπτόντως πρόσφατα κυκλοφόρησε στη 2η έκδοσή του από το Εντυπο!! 
Κατάφερα και κράτησα στα χέρια μου το προτελευταίο τεύχος της 1ης έκδοσης. Το τελευταίο κληρώθηκε στο 1ο GR food bloggers camp!!!




Πέρα από την επιμελημένη έκδοση, τις φοβερές ζυμαρένιες συνταγές τις αναλύσεις τις συμβουλές τις επεξηγήσεις και τις καταπληκτικές φωτογραφίες, στο βιβλίο που κρατάω, υπάρχει κάτι στην πρώτη σελίδα του, που το κάνει υπέροχα δικό μου : είναι η ξεχωριστή ζεστή αφιέρωση της Κικής !!
Ξέρω ζηλεύετε τώρα λίγο, αλλά τι να κάνουμε;; Συμπάθειες είναι αυτές!!!
Ξεφυλλίζοντας τις 130 πολυτελείς σελίδες του, από τις 55 συνταγές που προσπάθησαν να με πλανέψουν (και το κατάφεραν όλες τελικά!), εκείνη που με λύγισε με την πρώτη ματιά, ήταν μια παλιά μου αγαπημένη, που εδώ πέρα φόρεσε τα "καλά της" και δε μου άφησε κανένα περιθώριο διαπραγμάτευσης: 
«Ή εμένα ή καμιά» μου ψιθύρισε κλείνοντας πονηρά το μάτι και γύρισε αποφασιστικά το κουμπί του μίξερ...
Μάζεψα τα ... υλικά μου όσο πιο γρήγορα μπορούσα και προσπάθησα να συγκεντρώσω το μυαλό μου, που ήδη έπλαθε μυρωδάτες ονειρικές εικόνες...
Το αποτέλεσμα δικαίωσε απόλυτα την εκλογή μου κι αφού η συγγραφέας «ενέκρινε» τις φωτογραφίες μου, είμαι πια έτοιμος για την παρουσίαση της συνταγής!!!



Ιούλιος 2010 : Αφού χορτάσαμε ποδαρόδρομο φωτογραφικές λήψεις και σνίτσελ στη Βιέννη, αποφασίσαμε «στο φτερό» να πάμε εκδρομή στη Μπρατισλάβα
Η διαδρομή με το τρένο 1 ώρα και το εισιτήριο με επιστροφή αυθημερόν, σχεδόν «τσάμπα»!! Η μέρα ηλιόλουστη, το ταξίδι υπέροχο και η διάθεση στα ύψη.
Μετά τις πρώτες εντυπώσεις για την πόλη που ολοένα και γίνονταν καλύτερες κι αφού είχαμε απολαύσει έναν εκπληκτικό καφέ και πανοραμικές εικόνες, βρεθήκαμε κοντά στο μεσημέρι στην κεντρική πλατεία του ιστορικού κέντρου της πόλης. Απέναντι από την Ελληνική πρεσβεία υπάρχει ένα εστιατόριο με ονομασία Bagel & Coffee STORY!  
Oh, My, God!!! που λέει και η φίλη μου η Tia! Ήταν η πείνα, ήταν η κούραση απ το περπάτημα, ήταν το περιβάλλον, διαλέξαμε 2 τεράστια από το menu και τα καταβροχθίσαμε!! Υπέροχη τραγανή ζύμη, φανταστική γέμιση, καταπληκτική γεύση. Φεύγοντας από εκεί «πήρα» και τα 3 αυτά μαζί μου και θα έσκαγα αν δεν κατάφερνα να τα ξαναζήσω «οίκαδε»! Έψαξα κι έμαθα την ιστορία τους, πειραματίστηκα με διάφορες συνταγές και να ’μαι…





Όταν τα πράγματα "ζορίζουν", ο κόσμος καταφεύγει σε εκφράσεις, που έχουν να κάνουν κυρίως με … προϊόντα ζύμης!!
«Θα πούμε το ψωμί ψωμάκι», ή
«Κάναμε το σκ@τό μας … παξιμάδι», ή
«Ελλαδάρα και ξερό ψωμί!!», ή
«Παλεύει για το ψωμί του», ή
«Εμείς ψωμί δεν έχουμε κι η γάτα πίτα σέρνει», ή
«Έχει να φάει πολλά ψωμιά ακόμη…», ή
«Λίγα είναι τα ψωμιά του…», ή
«Φάγαμε μαζί ψωμί και αλάτι!!», ή
«Εδώ ψωμί δεν έχουμε, ραπανάκια για την όρεξη» κ.α.

Είχα που λέτε μαζεμένες κάποιες δοκιμασμένες συνταγές ζύμης και είπα να τις βάλω σε μια σειρά, λόγω της κρισιμότητας των ημερών που ζούμε. Σε κάποιους μπορεί και να φανούν χρήσιμες!! Για όσους ενδιαφέρονται όμως για κάτι παραπάνω, κυκλοφορεί εδώ και λίγο καιρό, το υπέροχο βιβλίο της φίλης μου της Κικής, που μπορεί να βοηθήσει τα μέγιστα :)